Την Τετάρτη 12 Σεπτέμβρη εκαμήτες, διμοιρίες και λοιπά σκυλιά της τιμημένης ελλάς επιτέθηκαν στην κατάληψη Δέλτα στη θεσσαλονίκη απαγάγανε τους συντρόφους που ήταν εκείνη τη στιγμή στο κτίριο και έβαλαν σε εφαρμογή το νέο σχέδιο αντιμετώπισης των επικίνδυνων για αυτούς και το καθεστώς που υπηρετούν στοιχείων. Και σαν επιστέγασμα αυτού τα videos που δώσανε οι μπάτσοι στη δημοσιότητα μοιάζουν βγαλμένα από ταινία δράσης: εκαμήτες με κουκούλες να μπαίνουν στην κατάληψη με παρατεταμένα αυτόματα όπλα, να ανοίγουν ντουλάπια κουζίνας με ύφος χιλίων κομάντο μαζί, να σπάνε πόρτες δωματίων. Λίγο έλειψε να κατέβουν με σκοινιά από ελικόπτερα για να ικανοποιήσουν το φιλοθεάμον κοινό, να πείσουν ότι κάνουν τη δουλειά τους (ακόμα και ας τους κόβουν τους μισθούς), να ικανοποιήσουν τους ηλίθιους που ζητάνε παραπάνω αστυνόμευση και να στοχοποιήσουν σαν επικίνδυνους εγκληματίες όλους αυτούς που έχουν επιλέξει να σπάσουν τις ατομικιστικές, εξουσιαστικές και ιεραρχικές σχέσεις που μας έχουν επιβάλει από τη στιγμή που γεννιόμαστε και να τις αντικαταστήσουν με σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, συλλογικότητας και αξιοπρέπειας.

Γιατί οι καταλήψεις είναι μέσο για το ξεπέρασμα της λογικής της ιδιοκτησίας, του εκβιασμού του ενοικίου, τόπος ζύμωσης και δημιουργίας, είναι οι άνθρωποι που συμμετέχουν και οι ιδέες τους. Στον αντίποδα είναι οι μπάτσοι, τα κρατητήρια, τα δικαστήρια, το κράτος και τα τσιράκια του. Η αλληλεγγύη μας στους συντρόφους της κατάληψης Δέλτα και στο αναρχικό ραδιόφωνο revolt είναι δεδομένη.

Ενάντια σε έναν κόσμος οργανωμένης πλήξης (και φρίκης)

Δέκα-εκατό-χιλιάδες καταλήψεις

Η Πειραϊκή Πατραϊκή είναι ένας τεράστιος εγκαταλελειμμένος χώρος όπου αποτελείται από αρκετά κτίσματα του παλιού εργοστασίου. Από πέρσι το Μάη όπου άνοιξε το καινούριο λιμάνι απέναντι από τις παλιές εγκαταστάσεις του εργοστασίου στα κτίρια αυτά βρήκαν καταφύγιο μετανάστες διαφόρων εθνικοτήτων, κυρίως άνθρωποι που θέλουν να περάσουν μέσω της πάτρας στην ευρώπη.

Τους τελευταίους μήνες υπήρξε κινητοποίηση των αρχών (ολπα, μπάτσοι, περιφέρεια) ώστε να απομακρυνθούν οι μετανάστες από το επί χρόνια ερειπωμένο εργοστάσιο με την πρόφαση της αξιοποίησής του. Οι επιχειρήσεις αυτές φυσικά έγιναν με όλο και αυξανόμενη βαρβαρότητα, με ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια και επιθέσεις, με ενδεικτική την προσπάθεια εκκένωσης του εργοστασίου λίγο μετά τα χριστούγεννα.

Και φτάνουμε στο σήμερα. Το βράδυ της παρασκευής 18/5 δολοφονείται άγρια ένας 29χρονος κάτοικος της περιοχής για ασήμαντη αφορμή. Το γεγονός αυτό όπως είναι φυσικό γέμισε οργή τους συγγενείς, τους φίλους του και τους κατοίκους της περιοχής. Tη Δευτέρα –όπου κι ήταν η μέρα της κηδείας- γύρω από αυτόν τον κόσμο που ψάχνει να βρει το «γιατί» και κάποιον να τιμωρήσει βρήκαν την ευκαιρία που έψαχναν να εκμεταλλευτούν οι νοσταλγοί του χίτλερ, τα ανθρωποειδή της χρυσής αυγής και τα λοιπά κατάλοιπα του φασισμού. Τη Δευτέρα λοιπόν οι κάτοικοι της περιοχής αντέδρασαν στην προσπάθεια των χρυσαυγιτών να αντλήσουν πολιτική υπεραξία από τη συγκέντρωσή τους (μην ξεχνάμε ότι τώρα πια είναι ένα εκλεγμένο κόμμα). Συγκεντρώθηκε κόσμος έξω από το εργοστάσιο της πειραϊκής πατραϊκής, φυσικά με τους λίγους χρυσαυγίτες να το παίζουν μπροστάρηδες στις αψιμαχίες με τους μπάτσους. Χωρίς πολλά παρατράγουδα ο κόσμος τελικά διαλύθηκε

Την Τρίτη το πρωί γίνεται επιχείρηση σφραγίσματος του εργοστασίου, ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών απομακρύνεται από την πειραϊκή πατραϊκή και μένει μόνο ένας πολύ μικρός αριθμός που κρύβεται στα κτίρια που δεν είχαν σφραγιστεί. Το απόγευμα καλείται εκ νέου συγκέντρωση των κατοίκων στις 5 το απόγευμα, ενώ βγαίνει ένα κάλεσμα από τη χρυσή αυγή μέσω facebook που καλούσε για συγκέντρωση με στόχο την εκκαθάριση του εργοστασίου. Και ενώ στη συγκέντρωση των κατοίκων πέραν κάποιων επεισοδίων με τους μπάτσους στην πύλη δεν έγιναν πολλά πράγματα (φυσικά σε πρακτικό επίπεδο, η προσπάθεια να εισβάλλουν στο κτίριο συμπυκνώνει νοήματα τα οποία θα αναλυθούν αργότερα) γύρω στις 7.30 καταφθάνουν με πορεία, στοιχισμένοι σε φάλαγγες, γύρω στους 100 χρυσαυγίτες οι περισσότεροι εκ των οποίων είχαν έρθει στην πάτρα από άλλες πόλεις, φορώντας κράνη, κουκούλες και οπλισμένοι με σιδηρολοστούς και διάφορα άλλα όπλα τα οποία φυσικά εκείνη τη στιγμή δεν ήταν εμφανή. Κάπως έτσι ξεκίνησαν τα γεγονότα της τρίτης, με τους μπάτσους αρχικά να κάθονται να τις τρώνε από τους χρυσαυγίτες, να στήνεται ένα σκηνικό που το μόνο που κάνει είναι να δίνει βήμα στους φασίστες και τους μισάνθρωπους οπαδούς τους. Γιατί η οργή μιας μερίδας του κόσμου που συγκεντρώθηκε εκεί δυστυχώς μετουσιώθηκε σε σύμπραξη σε κάποιες φάσεις με τους νεοναζί. Αυτή η οργή δυστυχώς στράφηκε στον πιο εύκολο στόχο –τους μετανάστες γενικά και αόριστα. Η αντίληψη του όλοι αυτοί είναι ίδιοι, είναι εκ των προτέρων «κλέφτες, άρρωστοι και δολοφόνοι». Μια αντίληψη που καλλιεργήθηκε  με επιμέλεια από τα μ.μ.ε., μπήκε στα σπίτια μας και μας έμαθε το φόβο και το μίσος προς οποιονδήποτε μοιάζει να είναι από άλλον τόπο.  

Εν τέλει στην πάτρα, με αφορμή την τραγική δολοφονία ενός νέου ανθρώπου, εκφράστηκαν τα πιο ζοφερά ένστικτα που ελλοχεύουν σε μια κοινωνία που υποφέρει από την ανασφάλεια, τη φτώχια και την εξαθλίωση. Παρόλ’ αυτά επειδή δεν μπορούμε να μπούμε και εμείς στο παιχνίδι του τσουβαλιάσματος πρέπει να πούμε ότι δεν ήταν όλοι οι κάτοικοι της περιοχής στα γεγονότα της πειραϊκής πατραϊκής, δεν έπαιξαν όλοι όσοι ήταν εκεί το παιχνίδι των φασιστών, δεν επέλεξαν όλοι να στραφούν κατά δικαίων και αδίκων. Δεν θα αφήσουμε να χαρακτηριστεί μια ολόκληρη περιοχή, που είναι από τις πιο φτωχές εργατικές περιοχές της πάτρας, σαν φιλοφασιστική. Είμαστε εδώ για να φτιάξουμε ένα νέο πλέγμα κοινωνικών σχέσεων βασισμένο στην αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία και όχι για να χωρίζουμε τον κόσμο σε καλό και κακό. Τα τραύματα από αυτήν την κατάσταση είναι βαθιά αλλά είναι στο χέρι μας να μην τα αφήσουμε να αφορμίσουν.

Ράδιο κατάληψη 93,7fm

Στις 10/1/2012 ομάδα συντρόφων/ισσών καταλαμβάνει τον ραδιοφωνικό σταθμό Flash στην Αθήνα και μεταδίδει ηχογραφημένο μήνυμα ως έμπρακτη αλληλεγγύη στα μέλη του Επαναστατικού αγώνα και όσους δικάζονται για την ίδια υπόθεση. Λίγα λεπτά μετά, έξω από το κτίριο με αυτεπάγγελτη παρέμβαση του εισαγγελέα καταφθάνουν αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες όσο περνούσε η ώρα όλο και αυξάνονταν. Η διεύθυνση του σταθμού δηλώνει πως δεν επιθυμεί να προβεί σε καμιά ενέργεια διωκτικού χαρακτήρα (μήνυση ή καταγγελία) και κάνει έκκληση για μη επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων στο κτίριο. Οι αλληλέγγυοι αρνούνται να παραδοθούν και οι μπάτσοι εισβάλλουν στο κτήριο λίγο μετά τις 14.00. Οι συλληφθέντες οδηγηθήκαν στην ΓΑΔΑ και κρατήθηκαν μέχρι την ολοκλήρωση της αυτόφωρης διαδικασίας το πρωί της επόμενης μέρας όπου ορίσθηκε δικάσιμος μετά από δύο αναβολές για τις 26 Μαρτίου 2012. Οι κατηγορίες που αποδόθηκαν αφορούν 2 πλημμελήματα, αυτό του "εγκωμιασμού εγκληματικών ενεργειών" καθώς και διέγερση (επιβουλή) της δημόσιας τάξης και της "ψευδούς ανωμοτίς κατάθεσης".

Αν και η κατάληψη ραδιοτηλεοπτικών σταθμών είναι μία διαδεδομένη κίνηση στο πλαίσιο της αντιπληροφόρησης για διάφορα γεγονότα, στη συγκεκριμένη περίπτωση ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν πρωτοφανή χειρισμό τόσο από τις δυνάμεις καταστολής όσο και από τους εκπροσώπους της αστικής δικαιοσύνης. Αρχικά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η επέμβαση των μπάτσων, μετά από εντολή του εισαγγελέα, έγινε λόγω του περιεχομένου της εκπομπής που δεν ήταν άλλο από ενημέρωση για την υπόθεση του Ε.Α και μετάδοση ηχογραφημένων κειμένων αυτών που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στην οργάνωση. Το γεγονός αυτό, συνοδευόμενο από άλλες δύο αντίστοιχες περιπτώσεις (περίπτωση της μήνυσης κατά του Θεόφιλου Μαυρόπουλου για συνυπογραφή κειμένου με μέλη της Σ.Π.Φ και η περίπτωση των 13 συλληφθέντων σε παρέμβαση έξω απο τη οικία του Εισαγγελέα Μπαλτά ), ανοίγει τον ασκό του αιόλου για μια νέα φάση καταστολής στον ελλαδικό χώρο, αυτή της χωρίς προσχήματα ποινικοποίησης του πολιτικού λόγου, της πολιτικής τοποθέτησης και στάσης. Η αναίσχυντη φίμωση του πολιτικού λόγου των μελών του Ε.Α, και όσων κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση, κατά την διάρκεια της δίκης, όσο και οι διώξεις αλληλέγγυων με αφορμή ην κατάληψη του Flash FM, είναι ακόμη ένα βήμα ώστε να γενικευθεί η επίθεση στο ευρύτερο ριζοσπαστικό κίνημα, όπως ιστορικά έχουμε δει να συμβαίνει και σε άλλες χώρες με τρανταχτό παράδειγμα την υπόθεση Marini στην Ιταλία.

Το κράτος φοβούμενο την ολοένα εντεινόμενη κοινωνική αναταραχή και θέλοντας να ενισχύσει την τρωτή του θωράκιση, επιλέγει όχι μόνο να επιτεθεί λυσσαλέα σε όσους αντιπαρατίθενται μαζί του στην πράξη, αλλά επιστρατεύει και θεαματικούς όρους ώστε να δημιουργήσει εύφορο έδαφος για την μετέπειτα διεύρυνση του κατασταλτικού του οπλοστασίου. Φυσικά δεν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία ουρανοκατέβατη κατάσταση, αλλά με μία ιστορία η οποία έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται από την εποχή των συλλήψεων της 17Ν, συνεχίστηκε με τις συλλήψεις για την Σ.Π.Φ και Ε.Α, όπου τα δαιμόνια Μ.Μ.Ε χρησιμοποιούσαν έντυπο υλικό αναρχικού / κομμουνιστικού περιεχομένου – πάντα με την καθοδήγηση της Αντιτρομοκρατικής –   σαν ένδειξη τρομοκρατικής δράσης. Η περικύκλωση του ραδιοφωνικού σταθμού Flash FM με δεκάδες μπάτσους και τελικά η εισβολή τους στο κτήριο προκειμένου να συλλάβουν τους αλληλέγγυους, δημιουργεί το απαραίτητο σκηνικό ώστε οι 20 καταληψίες να θεωρηθούν επικίνδυνοι περιθωριακοί στα μάτια της κοινωνίας. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα χρήσιμο για το κράτος show.

Από τον κουκουλονόμο και τον τρομονόμο μέχρι τις φρονηματικές διώξεις αγωνιστών, τις συνεχείς προφυλακίσεις, την αυξημένη καταστολή στον δρόμο, τις εισβολές σε καταλήψεις και στέκια, τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων, στόχος του κράτους είναι ένας : ησυχία – τάξη – ασφάλεια. Στην δεδομένη πολιτικοοικονομική συγκυρία το τρίπτυχο αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ομαλή μετάβαση σε μια πιο ολοκληρωτικού τύπου αστική δημοκρατία και για την επιβίωση του καπιταλισμού με αυτούς τους όρους στον ελλαδικό χώρο.

Εμείς τασσόμαστε δίπλα στον κόσμο που επιλέγει να σπάσει την κοινωνική ύπνωση και ησυχία, που αντιστέκεται  και με όπλο του την αλληλεγγύη δημιουργεί ρήγματα στον σάπιο κόσμο του ατομικισμού και της αποξένωσης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ 26/3

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ FLASH FM