Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, έξω από τα τείχη του κολαστηρίου του Αγ. Στεφάνου, για να δηλώσουμε τη στήριξη και την αλληλεγγύη μας σε σας, τους κρατούμενους στις ελληνικές φυλακές.
Στη χρονική περίοδο που ζούμε, συντελείται από τα αφεντικά ντόπια και ξένα μια ευθεία επίθεση απέναντι σε όλους μας. Οι ζωές μας λεηλατούνται και χιλιάδες άνθρωποι οδηγούνται στην εξαθλίωση, στο όνομα της σωτηρίας της χώρας και της εξόδου από την κρίση. Μέσα σε όλα αυτά, οι συνθήκες για σας στα κάτεργα-σωφρονιστικά ιδρύματα των ελληνικών φυλακών γίνονται δυσβάσταχτες.
Μετά την απόρριψη στη Βουλή του νομοσχεδίου για την αποσυμφόρηση των φυλακών, οι αντιδράσεις σας, η αποχή όλων των κρατουμένων από την εργασία τους, απαντήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης με την παύση παροχής συσσιτίου, εκτός από τους ασθενείς, για τους οποίους αυτό δόθηκε σε ιδιωτικά κέτερινγκ. Για το κράτος, αυτοί που μπορούν να σιτίζονται είναι όσοι από εσάς έχουν τα χρήματα να το κάνουν, αγοράζοντας τα τρόφιμα από την καντίνα. Το υπουργείο, συνεχίζοντας την επίθεσή του, μετακύλησε με ανακοινώσεις και δηλώσεις την ευθύνη για την κατάσταση αυτή πάνω στους ίδιους τους κρατούμενους, ιδιαίτερα σε αυτούς που εργάζονται στα μαγειρεία, απειλώντας τους συγκεκριμένα και με επιβολή περιοριστικών όρων. Ξέρουμε, ότι για χιλιάδες κρατούμενους, η παύση παροχής συσσιτίου σημαίνει εξαθλίωση και κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους, καθώς η μεγάλη πλειοψηφία είναι άποροι, ντόπιοι ή μετανάστες. Για μερικούς βουλευτές από όσους καταψήφισαν το νομοσχέδιο, δεν είναι και κάτι σημαντικό αν μερικοί κρατούμενοι πεθάνουν από ασιτία ή λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης, καθώς το ζητούμενο είναι η τήρηση του νόμου και της τάξης. Από ένα σύστημα που έχει ως στόχο τη συνεχή κράτηση, την επίθεση στην αξιοπρέπειά σας, την καταστολή και τον έλεγχο στην καθημερινότητά σας.
Απάντηση σε όλα αυτά είναι και θα είναι οι δικοί σας αγώνες, τόσο για τα όσα ζείτε μέσα στα κολαστήρια με τις άθλιες συνθήκες, όσο και απέναντι στην ίδια τη φυλακή. Απέναντι στη δικαιοσύνη που δικάζει, καταδικάζει προφυλακίζει, στοιβάζοντας χιλιάδες ανθρώπους στις φυλακές και αποκομίζοντας και οικονομικά οφέλη από τα κάθε λογής παραδικαστικά κυκλώματα. Απέναντι στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, με την έλλειψη τροφής, θέρμανσης, ζεστού νερού, υγειονομικής και ιατρικής περίθαλψης, ιδιωτικού χώρου. Απέναντι στην καταστολή από τους ανθρωποφύλακες, που εκφράζεται με τα πειθαρχικά, τους σωματικούς ελέγχους, τις εκδικητικές μεταγωγές, τους ξυλοδαρμούς, τα βασανιστήρια, τις δολοφονίες μέσα σε απομονώσεις και κρατητήρια. Απέναντι στους θανάτους που συμβαίνουν κατά εκατοντάδες κάθε χρόνο. Απέναντι στην ποινικοποίηση και φυλάκιση χιλιάδων τοξικοεξαρτημένων, που αντί να έχουν ιδιαίτερη φροντίδα, οδηγούνται στη φυλάκιση, μέσα στα σωφρονιστικά ιδρύματα που ξέρουμε πολύ καλά πως οι μπάτσοι σπρώχνουν κάθε λογής ναρκωτικά και ψυχοφάρμακα, οδηγώντας ουσιαστικά τον εξαρτημένο είτε στο θάνατο είτε στη συνεχή ομηρία μέσω της δόσης. Απέναντι στις αρνήσεις των υπηρεσιών να χορηγούν άδειες, μεροκάματα, να επιτρέπουν τις επισκέψεις, χρησιμοποιώντας τα ακόμη και σαν μέσα πίεσης και εκβιασμού απέναντί σας, σε περιπτώσεις που εξεγείρεστε. Απέναντι στην ίδια την ύπαρξη της φυλακής, της καταστολής και του ποινικού δικαίου που έχουν ως στόχο να τιμωρούν, να ποινικοποιούν και να διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε εγκληματίες η μή, καλούς και κακούς.
Για μας, σαν αναρχικούς-αντιεξουσιαστές, μια ελεύθερη κοινωνία είναι μια κοινωνία χωρίς φυλακή, καταστολή, βαρβαρότητα. Οι δικοί σας αγώνες για αξιοπρέπεια είναι και δικοί μας αγώνες. Γιατί μέσα ή έξω από τα τείχη των φυλακών, το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά. Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής, κανείς δεν είναι ελεύθερος.
